la raza

12 oktober. voor de meeste vlamingen betekent dat niks. voor de meeste spanjaarden is het een datum die hun geschiedenis heeft veranderd. sommigen voelen zich schuldig. anderen vinden een schuldgevoel onnozel. voor iedereen in spanje begint vandaag een verlengd weekend, in ieder geval.

in latijns amerika was het tot niet te lang geleden een feest. el descubrimiento de america. we hebben lang gevierd dat cristobal colon met zijn drie bootjes in een caraibisch eilandje op droog land kon lopen. want gedurende lange tijd was dat voor ons het feest van de beschaving. de spanjaarden hadden ons gered van de ontwetenheid.

maar niet te lang geleden werden we bewust van een andere betekenis van 12 oktober: de autochtone weerstand. er waren mensen daar, daarvoor. zij waren de eigenaars van een continent. zij hadden een cultuur, die anders was. en die zijn er niet meer. en die zijn marginale mensen geworden. 12 oktober is dan voor veel mensen een rouwdag geworden. en terecht.

maar dat is niet onze discussie.

wat we wel kunnen zeggen is dat 12 oktober is ook de dag dat de latijnsamerikaanse identiteit dat NU besta, die mengeling van westers maar niet "te", van afrikaan, van indigena, die onzuiver geloof die blanke namen geeft aan zwarte goden, die muziekale mutatie, die culturele chameleonisering, die RAZA, is ontstaan.

ik ben niet blij of triestig. ik voel geen schuld maar als iemand dat voelt vind ik het niet onnozel. het is maar een mededeling.